Albufeira en zijn geschiedenis

De oorsprong van Albufeira gaat terug tot de prehistorie, waarschijnlijk beginnend als een maritieme buitenpost. De Romeinen, die het Baltum noemden, legden infrastructuur aan zoals aquaducten, wegen en bruggen, en bevorderden landbouw en handel. Na de val van het Romeinse Rijk werd het gebied gecontroleerd door de Visigoten en later, in het begin van de 8e eeuw, veroverd door Noord-Afrikaanse moslims. De naam Albufeira is afgeleid van het Arabische "al-Buħayra" (البحيرة), wat "de lagune" betekent.

De Moren versterkten de regio, waardoor het een van hun laatste bolwerken in Portugal werd. Ze bevorderden landbouwpraktijken door nieuwe technieken te introduceren, irrigatie te voeren en het landschap om te vormen tot vruchtbare tuinen en boomgaarden.

Middeleeuwen

De christelijke verovering van Albufeira begon aan het einde van de 12e eeuw. Tegen de tijd dat Afonso III de troon besteeg, stond het grootste deel van de Algarve onder christelijke controle, hoewel Albufeira zich verzette tot 1249, toen het in handen viel van de troepen van Afonso III na de verovering van Faro. De stad werd vervolgens in 1250 gegeven aan de Orde van Aviz. Na de verovering werden de Moren achtervolgd en gevangen in een grot die nu bekend staat als Cova do Xorino. Albufeira werd onderdeel van het Koninkrijk Portugal en koning Manuel I verleende het op 20 augustus 1504 een handvest.

18e en 19e eeuw

Albufeira werd zwaar beschadigd door natuurrampen, met name de aardbeving in Lissabon in 1755, die ervoor zorgde dat golven van 10 meter (33 voet) de stad verwoestten, waardoor slechts 27 gebouwen overeind stonden, allemaal in puin. De parochiale kerk stortte in, waarbij 227 mensen om het leven kwamen. De wederopbouwinspanningen werden tot 1756 gehinderd door aanhoudende naschokken.

In 1833, tijdens de Liberale Oorlogen, werd Albufeira aangevallen door de antiliberale krachten van Remexido, wat resulteerde in aanzienlijke vernietiging en verlies van mensenlevens. De stad groeide later door de uitbreiding van de visserij, jaarlijks herdacht door het 'Festival de Peixes', ter ere van de visserij-industrie die bijdroeg aan de ontwikkeling van de stad.

20e eeuw

In het begin van de 20e eeuw werd de economie van Albufeira gedreven door de export van vis en noten, met vijf fabrieken die 700-800 mensen in dienst hadden, voornamelijk vissersvrouwen. Tussen 1930 en 1960 ging de lokale economie echter achteruit, wat leidde tot fabriekssluitingen, een vermindering van vissersboten en verlaten huizen. De bevolking halveerde en de visserij werd een zelfvoorzienende activiteit.

In de jaren 1960 begon Albufeira te transformeren in een toeristisch centrum en breidde het zich uit naar de omliggende heuvels om duizenden van de 5 miljoen toeristen te huisvesten die de Algarve elk jaar bezoeken.